Lanceuk acim : “wartosna bapak mulih ti Jakarta, iraha angkatna? Asa teunguping wartos.”
Guru : “miosnamah dinten kemis, mondok di uana eman kengeng dua wengi, teras ka ancol mondok di bumina pak juhro, da haying terang ancon keur wengi.”
Lancek acim : “dupi tuang putra, eman teu di candak ? dumeh etawae kamari katinggal sareng pun adi sasarengan mios katoko buku, wangsulna oge teras neda di porompok,”
Guru : “etaoge hoyongen ari ngiring mah, mung kabujeng akina sumping, enjing bade di candak ka Surabaya.”
Lanceuk acim : “leuh kulampar bapak mah , uninga Jakarta sareng surabaya sagala, bubuhan kagungan wargi seer.”
Guru : “allhamdulilah, jang ari mimiosan mah lapar, Kantun seer artosna bae kango ongkos sareng meser oleh-oleh.”